فلاح وماسك فى الارض فاسه
والفاس هيا عوكازه
يضرب فى الارض ويزرع
ينبت الحب ويطلع
يحصد من الارض حصاده 
لجل يعمر بلاده
شقيان فى الارض والعرق على جبينه
ومراته تاج على راسه
بتساعده فى الارض وتمسك معاه فاسه
يقولها يا بهيه الارض عافيه
روحى يا وليه
ومن طبعها الجميل تيجى عليه وتميل
وتقوله ياراجل يا اصيل
خايف عليه وانتا ضى عنيه
ومين فى ارضك يساعدك غير حبيبتك بهيه
دنتا لونك من لون قمحك ياضى عنيه
وريحة عرقك فى ارضك مسك بنسبه ليا
يا ابو العيال وقلب بهيه
مهما كانت الارض عفيه
فى ايدك بتكون طريه
تشوقها بفاسك ومعاك انفاسك
ترمى البزرة وتروى بلميه
تلاقى ارضك خوضرة والخير يجرى حوليه
ياعيون بهيه انتا الى ليا
ومعاك انا فى الزرعه الجايه
يا ابو عيالى ياضى عنيه
وهوا دا الفلاح الاصيل
الى يروى ارضه ولو بدمه والدم منه يسيل
.....بقلم شاعر العامية المصرى(أيمن محمد الوردانى)